Organik yarı iletkenler (örneğin, akıllı telefonlardaki ve tablet PC'lerdeki ekranlar için uygun olan OLED'ler) genellikle son derece ince filmlerde kullanılır. Tüm cihazın tipik kalınlığı 150 ila 250 nanometre (nm) arasındadır. Bu, diğer birçok avantaja ek olarak, ucuz seri üretim gerektirir.

Örneğin, OLED'lerin dayandığı organik malzemeler düşük sıcaklıklarda işlenebilir. Mekanik olarak esnektirler ve plastik filmler gibi esnek, sıcaklığa duyarlı yüzeylere uygulanabilirler. Bu, örneğin esnek ekranların üretimi için ilginç olan önemli bir avantajdır.

Bununla birlikte, bu tür organik yarı iletkenlerin en büyük dezavantajı, önemli ölçüde daha kısa hizmet ömrüdür, çünkü çoğu organik yarı iletken neme ve oksijene karşı hassastır. Bu yüzden çoğu henüz ideal bir ITO yedeği değil.

Hibritler veya kompozit malzemeler alanında, ortak amacı yüksek iletkenlik ve yüksek optik şeffaflık gibi özelliklere sahip malzemeleri aynı anda üretmek ve bunları düşük maliyetle işleyebilmek olan birçok araştırma zaten var. Sonuçta, farklı iletken malzemeler arasındaki rekabette ITO'ya daha ucuz bir alternatif çok önemlidir.

Bununla birlikte, şu anda, bu organik malzemelerin stabilitesi ITO'nunkinden bile daha düşüktür. Bununla birlikte, çok sayıda yeni iletken elektrot ve araştırma göz önüne alındığında, yakın gelecekte şeffaf elektrotlar için tüm istek ve gereklilikleri karşılayan ITO'ya uygun bir alternatifin bulunacağına dair çok az şüphe vardır. Zaman içinde bu sektörde başka neler olacağını merak ediyoruz.